Welcome in Paramaribo dushi
Door: Jessie
Blijf op de hoogte en volg Jessica
14 September 2014 | Suriname, Paramaribo
Na 8 vlieguren, een eerste rotimaaltijd, 3 films en een tijdschrift verder verwelkomt Paramaribo mij met een heerlijk temperatuurtje. 35 graden maar liefst, trui en vest in de backpack (thank god voor laagje over laagje) en een zomerproof outfit is gecreëerd.
De afgesproken plek op het vliegveld was gelukkig snel gevonden en ik mocht doorlopen naar de bus. Na een extreem lange paspoort controle en bagagecheck dacht ik eindelijk de bus in te kunnen stappen naar hartje centrum. Maar helaas, er werden 2 busjes ingeladen met al onze koffers (ongeveer 20 personen), en vervolgens weer uitgeladen en ingeladen en uitgeladen en ingeladen. Uiteindelijk hadden ze de verdeling die ze wilde en konden we wegtuffen. Maar natuurlijk zei de buschauffeur na 5 min tegen mij: hmmmm meisje misschien kon jij toch beter in die andere bus. TOO LATE. Verstand op 0 en gaan.
In de bus keek in me ogen uit naar de huizen, de vervallen hutjes, blije kinderen op straat, de mensen, het verkeer - kortom de busreis was een ware belevenis. Binnen een half uur werd het helemaal donker en zagen de straten er heel anders uit. Ik zat gelukkig met een Surinaamse man en vrouw in het busje die heel gezellig waren dus die gaven me gelijk een toeristische uitleg bij alles wat we zagen.
We hebben iedereen uit het busje afgezet bij hun familie en dat was een geweldig gezicht. Ik zat just like all you need is love tegen het raam aan, te kijken naar de families die na jaren weer waren herenigd. Ik kan bij deze bevestigen: dat geeft echt kippenvel.
Ik bleef als laatste over, op naar hartje centrum. Mijn buschauffeur wist ook niet precies waar nummer 17 was. De domimeestraat is een hele lange winkelstraat met mooie hotels, winkels en een casino. Wij stopten uiteindelijk precies tussen een mooi hotel en een grote winkel in, starend naar een paar golfplaten beplakt met posters (in het pikdonker). Er ging echt een verschrikkelijke zenuw door mijn maag... Is dit het dan? Ik keek de chauffeur aan en die knikte overtuigend ja dus ik staarde verder naar de golfplaten. Maar gelukkig vlogen de golfplaten ineens open en kwam daar een heel welkomscomitee naar buiten. De huisbaas, 2 Spaanse huisgenoten en -oh my gosh - ANNIE!!! Ik ben denk nog nooit zo blij geweest om een vertrouwd gezicht te zien. Onbeschrijfelijk. De zenuw maakte plaats voor een adrenaline kick en in sprintte naar buiten, recht in de armen van Annie. De huisbaas was ook heel vriendelijk en die legde een beetje uit waar alles was. Later zou zijn zoon komen en die zal me meer vertellen. Van het huis heb ik nog weinig kunnen zien want het was echt donker. We hebben de spullen op me kleine kamertje gezet (denk 2,5 meter breed en 3 meter lang) en ik ben snel onder de douche gesprongen. De ijskoude douche was absoluut geen straf maar juist heerlijk. Ik heb me spullen toen gelaten voor wat het was en ben met Annabel naar 't Vat gegaan. Na 5 minuutjes rijden kwamen we in een straat met allemaal barretjes/clubs. Het ziet er super gezellig uit en er zitten overal veel mensen. 1 van die barretjes is 't Vat en daar zijn we lekker op het terras neergeploft. Heerlijk gegeten en natuurlijk eindeloos gekletst over alles. Na het eten kwam - zoals verwacht - een enorme jetlag om de hoek kijken en hebben we lekker een taxi naar huis genomen. Dit keer moest ik zelf het verborgen slot achter de golfplaten open krijgen om naar binnen te gaan. Binnen heb ik bij de kamer van een Nederlands meisje aangeklopt en kennis gemaakt. Zij is hier al vanaf april en loopt stage. Ook heb ik toen de WiFi code weten te bemachtigen zodat ik jullie van alles op de hoogte kan houden.
Toen ik mezelf op me bed wilde stortte kwam ik erachter dat er alleen een matras lag. Een dun matrasje met bloemetjesprint en een kussen. Thank god had ik goed geluisterd naar mijn ervaren reizigers en had ik van Debbie een lakenzak voor in de jungle meegekregen. Nou deb, ik lig niet in de jungle maar de lakenzak is al in gebruik, thank you so much. Daarnaast had ik dankzij Sher een kussensloop in me koffer gegooid want dat voelt en ruikt zo lekker vertrouwd. Nou Sher, hij kwam goed van pas, het neemt enigszins de stank van de zeker 30 jaar oude klamboe weg. Al met al dus best lekker kunnen slapen! Het is nu nog helemaal stil op straat want het is 8 uur 's ochtends. Tijd om mijn klamboe hut te verlaten en het huis een beetje te verkennen, dan zal ik de volgende keer daar een uitgebreid verslag over doen.
Dikki bosi xxx
De afgesproken plek op het vliegveld was gelukkig snel gevonden en ik mocht doorlopen naar de bus. Na een extreem lange paspoort controle en bagagecheck dacht ik eindelijk de bus in te kunnen stappen naar hartje centrum. Maar helaas, er werden 2 busjes ingeladen met al onze koffers (ongeveer 20 personen), en vervolgens weer uitgeladen en ingeladen en uitgeladen en ingeladen. Uiteindelijk hadden ze de verdeling die ze wilde en konden we wegtuffen. Maar natuurlijk zei de buschauffeur na 5 min tegen mij: hmmmm meisje misschien kon jij toch beter in die andere bus. TOO LATE. Verstand op 0 en gaan.
In de bus keek in me ogen uit naar de huizen, de vervallen hutjes, blije kinderen op straat, de mensen, het verkeer - kortom de busreis was een ware belevenis. Binnen een half uur werd het helemaal donker en zagen de straten er heel anders uit. Ik zat gelukkig met een Surinaamse man en vrouw in het busje die heel gezellig waren dus die gaven me gelijk een toeristische uitleg bij alles wat we zagen.
We hebben iedereen uit het busje afgezet bij hun familie en dat was een geweldig gezicht. Ik zat just like all you need is love tegen het raam aan, te kijken naar de families die na jaren weer waren herenigd. Ik kan bij deze bevestigen: dat geeft echt kippenvel.
Ik bleef als laatste over, op naar hartje centrum. Mijn buschauffeur wist ook niet precies waar nummer 17 was. De domimeestraat is een hele lange winkelstraat met mooie hotels, winkels en een casino. Wij stopten uiteindelijk precies tussen een mooi hotel en een grote winkel in, starend naar een paar golfplaten beplakt met posters (in het pikdonker). Er ging echt een verschrikkelijke zenuw door mijn maag... Is dit het dan? Ik keek de chauffeur aan en die knikte overtuigend ja dus ik staarde verder naar de golfplaten. Maar gelukkig vlogen de golfplaten ineens open en kwam daar een heel welkomscomitee naar buiten. De huisbaas, 2 Spaanse huisgenoten en -oh my gosh - ANNIE!!! Ik ben denk nog nooit zo blij geweest om een vertrouwd gezicht te zien. Onbeschrijfelijk. De zenuw maakte plaats voor een adrenaline kick en in sprintte naar buiten, recht in de armen van Annie. De huisbaas was ook heel vriendelijk en die legde een beetje uit waar alles was. Later zou zijn zoon komen en die zal me meer vertellen. Van het huis heb ik nog weinig kunnen zien want het was echt donker. We hebben de spullen op me kleine kamertje gezet (denk 2,5 meter breed en 3 meter lang) en ik ben snel onder de douche gesprongen. De ijskoude douche was absoluut geen straf maar juist heerlijk. Ik heb me spullen toen gelaten voor wat het was en ben met Annabel naar 't Vat gegaan. Na 5 minuutjes rijden kwamen we in een straat met allemaal barretjes/clubs. Het ziet er super gezellig uit en er zitten overal veel mensen. 1 van die barretjes is 't Vat en daar zijn we lekker op het terras neergeploft. Heerlijk gegeten en natuurlijk eindeloos gekletst over alles. Na het eten kwam - zoals verwacht - een enorme jetlag om de hoek kijken en hebben we lekker een taxi naar huis genomen. Dit keer moest ik zelf het verborgen slot achter de golfplaten open krijgen om naar binnen te gaan. Binnen heb ik bij de kamer van een Nederlands meisje aangeklopt en kennis gemaakt. Zij is hier al vanaf april en loopt stage. Ook heb ik toen de WiFi code weten te bemachtigen zodat ik jullie van alles op de hoogte kan houden.
Toen ik mezelf op me bed wilde stortte kwam ik erachter dat er alleen een matras lag. Een dun matrasje met bloemetjesprint en een kussen. Thank god had ik goed geluisterd naar mijn ervaren reizigers en had ik van Debbie een lakenzak voor in de jungle meegekregen. Nou deb, ik lig niet in de jungle maar de lakenzak is al in gebruik, thank you so much. Daarnaast had ik dankzij Sher een kussensloop in me koffer gegooid want dat voelt en ruikt zo lekker vertrouwd. Nou Sher, hij kwam goed van pas, het neemt enigszins de stank van de zeker 30 jaar oude klamboe weg. Al met al dus best lekker kunnen slapen! Het is nu nog helemaal stil op straat want het is 8 uur 's ochtends. Tijd om mijn klamboe hut te verlaten en het huis een beetje te verkennen, dan zal ik de volgende keer daar een uitgebreid verslag over doen.
Dikki bosi xxx
-
14 September 2014 - 14:01
Tessa:
Daar is die dan je allereerste reisverslag vanuit Suriname wat heb ik hier met smart op gewacht. Wauw schattie wat heerlijk om te lezen hoe warm je bent ontvangen daar in Suriname door lieve Annie en de rest. Haha wat fijn al die ervaren reizigers die je voor zijn geweest met de handige tips. Ik kijk al uit naar je volgende verslag moppie, enjoy!! Heel veel liefs xx -
14 September 2014 - 16:34
Charissa:
Schat wat heerlijk om je eerste verhaaltje uit Suriname te lezen!!!! En wat geweldig dat je zo'n welkomscomitee achter de golfplaten had staan en dan ook nog is ANNIEE hahha, zo leuk.
Gelukkig heb lekker geslapen in je bedje het eerste nachtje.
Nu lekker op onderzoek uit lief en ik verheug me al op naar volgende verslagje:)
Dikke kuss XXXX <3
-
14 September 2014 - 18:28
Rins:
Zo dit is geweldig je schrijft leuk wat een andere wereld he kijk uit naar je verhalen!!!! -
14 September 2014 - 18:37
Jeanet Esser:
Wat een belevenis Jessica, een complete andere wereld. Geniet van dit avontuur. -
15 September 2014 - 15:18
Hellen:
Nou Jes, het is gestart! wat moet het heerlijk zijn geweest om Annie te zien! Na zo´n lange rit naar een ver vreemd land staat opeens sister Annie voor je en je vakantie kan beginnen. Heerlijk ff bijkletsen, drankje doen en je hup je lakenzak in. Geniet van alles wat nog gaat komen. Dikke Kus, Hellen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
